ابتدا ، از آنجایی که می دانم خیلی ها حوصله ی خواندن مطلب طولانی را ندارند پیشنهادم را بطور مشخص مطرح می کنم:
ایرانیان خارج از ایران یک روز برای اعتراض توامان نسبت به تهدید هسته ای ایران از سوی رییس جمهور آمریکا و جنایت و سرکوب رهبران جمهوری اسلامی مشخص کنند و در مکانهایی که بی طرف محسوب می شوند(مثلا نزدیک به سازمان ملل و نهادهای مرتبط) تحصن یا راهپیمایی کنند.وارد جزییات نمی شوم چون آگاهی ام درباره ی برنامه ریزی های عملیاتی چنین تحصن هایی کم است. اگر در آن روز بخصوص سبزها در ایران هم توانستند راهپیمایی کنند که می کنند . اگر هم نتوانستند ایرانیان خارج نشینی که خودشان را از سبزها می دانند می توانند صدای ایرانیان بشوند.
توضیح:در طول این چند ماه همواره این سئوال مطرح بوده که آیا کنش های سیاسی سبزهای خارج از ایران موثر است و آیا در صورت محاسبه ی هزینه و فایده می توان حکم کرد که حرکت هایی نظیر تظاهرات جلوی سفارتخانه های جمهموری اسلامی برای سبزهای داخل بیشتر تولید هزینه می کند تا فایده؟ شخصا پیش از آنکه وارد این بحث بشوم (محاسبه ی سود و زیان) از این منظر که بیان احساس دلبستگی و نگرانی برای جنبش حق هر انسانی است معتقد بودم(و هستم) که حتی با این فرض که چنین کنش هایی سود مشخصی نداشته باشند باید از انجامشان خوشحال بود. چون از ایرانیان دوباره ملتی می سازد که فارغ از مکان جغرافیایی زندگی در پی رسیدن به یک هدف انسانی و بر حق متحد شده اند. اما در این مورد بخصوص شک ندارم که انجام تظاهرات برای نفی توامان تهدید هسته ای و سرکوب و جنایت در جمهوری اسلامی سه فایده ی مشخص و آنی دارد.
1) انگ وابستگی به خارج را که ممکن است بخش معدودی از ایرانیان را تحت تاثیر قرار بدهد محو می کند.
2) صدای ایرانیان آزادی خواه و صلح طلب را به گوش مردم کشورهایی که دولتشان مدعی دموکراسی است می رساند. آنها مجبورند افکار عمومی شان را راضی کنند و بر خلاف جمهوری اسلامی نادیده گرفتن اعتراض سبزها برایشان هزینه زا است.
3) با بی خطر ترین و بی هزینه ترین شکل ممکن می توان دوباره جنبش را وارد رسانه های بین المللی کرد و این هم انگیزه و هم فرصت برای تجدید قوا و کنش های مجدد داخلی فراهم می کند. موسوی و کروبی و سایر کنشگران سیاسی هم می توانند با تکیه بر این حرکت، بر استقلال خواهی و آزادی خواهی توامان این جنبش تاکید کنند.
پرسش: آیا اینکه تهدید هسته ای ایران و در مرتبه ای دیگر ، هرگونه تهدید نظامی ایران به ضرر کل ایران و مخصوصا جریان های آزادی خواه است نیاز به دلیل دارد؟ این مطلب برای کسانی که نسبت به این موضوع شک دارند نوشته نشده است. آنها می توانند شک شان را از راههای دیگری برطرف یا تقویت کنند.
پانوشت: نقل این مطلب با یا بدون ذکر ماخذ( ترجیحا بدون ذکر ماخذ) مجاز است و توصیه می شود.
اینو هستم ولی خیلی چیزا هست که باید دونست بعد در این مورد نظر داد امیدوارم منظورمو فهمیده باشی خیلی از این خبرهایی که تو بوق و کرنا میکنن اصولا سیا بازی بیش نیست.
پاسخحذفبه نظر من پيشنهاد بسيار خوبي است . اميدوارم اين اتفاق حتمادر داخل كشور بيوفته چون خيلي چيزها كه خودمون باعث شديم ايجاد بشه رو كمرنگ و خنثي ميكنه .
پاسخحذفالبته بعيد ميدونم كه ايرانيان خارج از كشور اقدامي كنند چون فكر كنم با اين كار خيلي چيزها رو ممكن هست از دست بدهند.
به مائده: خوب چیزایی که معلوم نیست دو دسته اند. یا اصلا قابل معلوم شدن نیستند بنابراین بهتر است ما درباره شان فکر نکنیم. یا قابل معلوم شدن اند اما نیاز به کنکاش و تحلیل دارند که در آن صورت ما باید تلاش کنیم معلوم شوند و این بخشی از کنش سیاسی ما است. فعلا یک پالس نظامی دریافت کرده این و واکنش اش می تواند یک راهپیمایی ضد جنگ باشد. گیریم که اصلا همه اش دروغ است. راهپیمایی ضد جنگ همراه با محکومیت جنایت های جمهوری اسلامی چه ضرری دارد؟اصلا فکر کنید اوباما تهدید نکرده ایران را و جمهوری اسلامی به قصد تبلیغات مطرح کرده این حرف ها را. باز هم چه ضرری دارد این کنش سیاسی؟ اما به فایده هایش فکر کنید می بینید که کم نیست. اگر قرار باشد ادمی ابتدا به جزییات همه امور واقف شود و بعد دست به عمل سیاسی بزند که قدم از قدم نباید بر داریم. مگر ما به جزییات تقلب در انتخابات واقف بودیم که تظاهرات کردیم؟
پاسخحذف--------------------------
به روشنگر: سبزها در ایران که به شدت سرکوب می شوند و احتمال مصادره ی حرکت شان هم وجود دارد. اما برای اولین بار موقعیتی پیش آمده که سبزهای خارج از ایران می توانند کنشی موثرتر از سبزهای داخلی انجام بدهند. امیدوارم که چنین کنند. این پیش داوری شما را هم نمی پذیرم. چه تظاهراتی انجام بشود چه نشود گمان نمی کنم معیاری در دست داشته باشیم که بتوانیم با آن میزان هزینه دهی خارج نشینان را تخمین بزنیم. بخصوص که خود خارج نشینی برای بعضی از آنها بخشی از هزینه ای است که پرداخته اند.
به دید من که پیشنهاد بسیار خوبی است.
پاسخحذفمكابيز عزيز من فكر ميكنم در داخل اگر سبزها حركتي در راستاي ملي براي دفاع از ايران انجام دهند ان هم براي اعتراض به تهديد از سوي امريكا بعيد به نظر مي رسد سركوب شوند البته اگر اين اقدام از طرف بزرگان در داخل ايران برنامه ريزي شود.
پاسخحذفببين در خارج از ايران دوستان سبز و بزرگاني كه انجا حضور دارند توانسته اند مقداري از امكانات انها رو براي خودشان بدست اورند كه اگر عليه امريكا اقدامي صورت دهند ممكن است اين امكانات رو از دست بدهند .
سلام
پاسخحذفبه نظر من هم پیشنهاد خوبیست. تنها اشکال آن این است که سازماندهی چنین کاری از افراد منفرد برنمی آید. این پیشنهاد را بایستی به تشکلهای سبز ارایه کرد.
به روشنگر: من فک ميکنم بحث اصلاً "اقدام عليه امريکا" نيست. اون چه مکابيز مطرح ميکنه، اقدام بر عليه جنگ طلبی و تلاش واسه روشن تر شدن حقيقت و در عين حال refresh کردن مسئله ايران و حقوق بشر تو دنياس. راه انداختن تظاهرات ضد جنگ تو ايران به سادگی توسّط تبليغات رژيم ميتونه تبديل به يه سيرکی مثل 22 بهمن و پروژه اسب تروا بشه. در حالی که همين راه پيمايی بدون خشونت بر عليه هر نوع اقدام نظامی از جانب امريکا و متّحدانش در مورد ايران، فکر نميکنم دردسری (فرضاً ديپورت شدن يا همچين چيزی) واسه ايرانيای خارج از کشور داشته باشه.
پاسخحذفدر اين که اگه تو ايران تظاهرات ضد امريکايی برگزار بشه رژيم سرکوبش نخواهد کرد شکّی نيس. ولی اين که تبليغات رژيم، چه تصويری از ايران و اين راهپيمايی به دنيا نشون بده، خيلی تفاوت خواهد داشت.
پژوهنده: خودم هم همین فکرو می کنم:)
پاسخحذف--------------
روشنگر: احتمال اینکه مجوز برای سبزها صادر شود نزدیک به صفر است. همانطور که برای مراسم قرآن خوانی در مصلا هم به آنها اجازه ندادند. مگر اینکه تجمعی سراسری باشد که مثلا آقای خ دعوت کند و همه با هم حضور به هم برسانیم. در آن صورت هم به قول البرز می شود سیرکی شبیه بیست و دو بهمن.کلا کامنت البرز را بخوانی توضیح خوبی داده درباره ی هدف چنین حرکتی.
-------------
مانی:سلام. موافقم. ایرادش همین است. بخاطر همین باید کسانی که به سازماندندگان تظاهرات خارج از ایران دسترسی دارند ایرادش را برطرف کنند.من خودم چنین دسترسی ای ندارم. ایمیل های سند تو ال هم به درد نمی خورد. مجبوریم روی ارتباطات شخصی کسانی که ممکن است با چنین چیزی موافق باشند حساب کنیم.
------------
البرز: مخلص.
مكابيز جان راهپيمايي يا اعتراض به سياست هاي جنگ طلبي امريكا يا هر جاي ديگر خيلي هم نياز به مجوز ندارد و كمان نميكنم سركوب صورت بگيرد.
پاسخحذفمن هم اشاره كردم كه حتما بايد اين كار توسط بزرگان صورت بپذيرد مخصوصا اگر سران اين جنبش چه انها كه رسما مشخص هستند چه انها كه در پشت حضور دارند .
---------------
البرز عزيز اگر قرار باشد كه فقط رسانه هاي دولتي اين كار رو تحت پوشش قرار دهند قبول دارم كه ميشود 22 بهمن ولي اگر زمانش از قبل اعلام شود رسانه هاي مختلف ان طرف مرز به ان بپردازند و در اينترنت هم بهش پرداخته بشود به صورت گسترده خيلي نميتواند در دنيا شبيه به 22 بهمن باشد .
روشنگر: برگزار شدن یا نشدن راهپیمایی البته بقول تو منوط به نظر بزرگان است. اما شک نکن اگر سبزها با نماد و شعارهای خودشان بیایند سرکوب می شوند. مگر در این چند ماه ایران نبوده ای برادر. بیست و دو بهمن در تظاهراتی که سنت سی ساله ی جمهوری اسلامی با کوچکترین چیزی که باعث شود یارو حدس بزند طرف ممکن است عضو سبزها باشد برخورد شدید می شد. انوقت تو می گویی راهپیمایی مستقل سبزها سرکوب نمی شود؟ اگر بگویی علی رغم سرکوب باید راهپیمایی کرد حرف ات قابل درک است اما اینکه می گویی اصلا سرکوب نمی شود با توجه به تجارب مشابه و بسیار کم خطرتر خیلی عجیب است و منطقش را درک نمی کنم.
پاسخحذفمكابيز عزيز در ايران بوده ام و ديده ام ولي حرف من چيز ديگريست قرار نيست هر شعاري داده شود كه اگر اينگونه باشد كه ديگر براي صلح طلبي نخواهد بود ميداني كدام شعار ها را ميكوييم چيزهايي كه قبلا هم خودت در جايي اشاره كرده اي. من ميگوييم با شعار هاي صلح طلبي همراه با نماد سبز . ولي حتي اگر خلاف پيش بيني من رخ دهد و سركوب هم شود همان حرف خودت بايد اين كار صورت گيرد .
پاسخحذفتمام تحصنات و تظاهرات فقط باید علیه رژیم کودتا باشد . فقط غلیه رژیم نه چیزی که رژیم را خوشحال میکند
پاسخحذفتکبیر
پاسخحذف