پای چپ قلی

پای چپ قلی* آسیب دیده و از گذاشتنش بر روی زمین به شدت پرهیز می کند ....

پای چپ قلی* آسیب دیده و از گذاشتنش بر روی زمین به شدت پرهیز می کند .زمانی که مدرسه می رفتم گاه پیش می امد در بازی "فوتبال روی آسفالت" که در ساعتهای ورزش مجبور بودیم مرتکبش شویم، لگدی به ساق پای مان بخورد. این پای کوفته یک لنگی شیک ایجاد می کرد .دقیقا نمی دانم چرا این لنگ زدن به نظر ما شیک بود . اما خوب یادم هست که بچه هایی بودند که یک ماهی لنگ می زدند (بجز مواقعی که حواسشان نبود یا فکر می کردند کسی نمی بیندشان) بعدها فکر کردم این لنگیدن چقدر با لنگیدن کسی که نقص عضو مادرزادی دارد متفاوت است . تفاوتش مثل تفاوت تلویزیون نداشتن فلان استاد فلسفه ی دانشگاه است با مردی که در عصبانیت ناشی از فحش های آب نکشیده ی طلبکارها تلویزیونش را شکسته و پول ندارد یکی دیگر بخرد . احتمالا این دومی هر کاری خواهد کرد تا میهمانان سراغ تلویزون را نگیرند و آن یکی به هر دری می زند که بچه ی یکی از میهمانان بخواهد کارتون مورد علاقه اش را ببیند تا او نیش اش را به طرزی فلسفی باز کند و بگوید "تلویزیون ندارم "

  اما لنگیدن قلی از جنس هیچکدام از اینها نیست . او پایش را زمین نمی گذارد چون نمی تواند زمین بگذارد . در لنگیدن او نه تفاخر می بینی و نه شرمندگی .در لنگیدن او اصالت وحشتناکی وجود دارد . بیخود نیست که اسم خواهر زاده اش هایدگر است .

 

پانوشت :

* قلی نام گربه ای است که در اینجا هم از او نوشته ام.