چهار شنبه سوری

«زمانی بود که مقداری بته تهیه می کردیم...

« زمانی بود که مقداری بته تهیه می کردیم و جمع می کردیم توی حیاط و فک و فامیل جمع می شدند و ستار و هایده و حمیرا و برای دل مسن تر ها بنان و مرا ببوس گل نراقی می گذاشتیم توی پخش صوت و بته ها را آتش میزدیم و از روی آتش می پریدیم و هرهر می خندیدیم و یواشکی ران دختر عمه را نیشگون می گرفتیم و باز هرهر می خندیدیم و آخر شب آجیل مشکل گشا به هم تعارف می کردیم و لبی به شراب چند ساله آقاجان میزدیم و شیرینی زبون و باقلوایی می خوردیم و هرهر می خندیدیم و تخته نرد بازی می کردیم و هی ...این روزها اما انگار شهر وارد جنگ شده و هی بمب است که این طرف و آن طرف می ترکد»

با این حرفها آشنا هستید ؟ .چهارشنبه سوری هم مثل خیلی چیزهای دیگر،مثل اسلام،مثل موسیقی پاپ،مثل آیین های عزاداری،مثل مهریه و شیر بها و جهازبرون چیزی است که اصلش خوب بوده و خراب اش کرده اند.

زندگی ما پر شده از این "اسلام به ذات خود ندارد عیبی"ها که می توان جای اسلام اش هر چیز دیگری گذاشت:

نوروز به ذات خود ندارد عیبی

جهیزیه به ذات خود ندارد عیبی

مهریه به ذات خود ندارد عیبی

چهار شنبه سوری به ذات خود ندارد عیبی

 

چرا اینطور شده ؟چرا تمام پدیده های اطراف ما چیزهایی هستند که ذات خوب و پاک و کارا و مقدس و ال و بل دارند و همه از آنها بد استفاده می کنند؟

بهرحال از نظر من چهار شنبه سوری و مهریه و اسلام و جهاز برون و همه ی این چیزهای ذاتا خوب و پاک و دوست داشتنی همین هستند که حالا می بینیم.چهار شنبه سوری هم آیینی است که در آن موجوداتی دوست دارند نارنجک دستی کنار گوش همسایه شان منفجر کنند.این آروزی باز گرداندن آن به ذات خود و نادیده گرفتن پدیده ی حاضر هم یک توهم است. نظیر همان توهمی که طالبان در افغانستان(مثلا) درباره ی اسلام داشتند.