تغییر چهره

بازنویسی برای تلویزیون ایران :از نیکلاس کیج و جان تراولتا دعوت شد که ضمن بازید از میهن اسلامی آریایی هسته ای و رفتن به اصفهان و بازدید از تخت جمشید...

تغییر چهره

بازنویسی برای تلویزیون ایران

 از نیکلاس کیج و جان تراولتا دعوت شد که ضمن بازید از میهن اسلامی آریایی هسته ای و رفتن به اصفهان و بازدید از تخت جمشید،در ورژن ایرانی تغییر چهره که یک سریال حدودا سی قسمتی است بازی کنند. اما آنها به دلایلی که هنوز هم بر کارگردان پوشیده است این دعوت را قبول نکردند. بنابراین او مجبور شد این پیشنهاد را به پرویز پرستویی و خسرو شکیبایی بدهد. اما از بد روزگار آنها هم گرفتار بازی در فیلم سینمایی داوود دست قیچی به کارگردانی داریوش فرهنگ بودند. به همین دلیل کارگردان بزرگ در یک حرکت معنی دار، کمپلت از بازیگران گمنام استفاده کرد و غیبتش نباشد یکی پانزده ملیون از دو نقش اصلی گرفت.اینک به بخشی از فیلمنامه ی سریال توجه کنید .

 

شخصیت ها :

آقای خوب

آقای بد

زن آقای بد

زن مرحوم شده ی آقای خوب(راحله)

پسر آقای خوب

دختر آقای بد

برادر زن آقای خوب(دایی-معروف به سرهنگ نیک منش)

برادر آقای بد(عمو-معروف به شاهین شهباز)

دکتر ایمان منش

 

سکانس اول از قسمت اول : دفتر سرهنگ نیک منش

سرهنگ نیک منش که مردی پنجاه شصت ساله با موها و ریش جوگندمی است دور اتاق راه می رود و آقای خوب در حالیکه سرش را بین دستهایش گرفته آواز می خواند: (دیگه عاشق شدن و دل بریدن ...فایده نداره ...نداره)

سرهنگ وقتی آقای خوب بالاخره آرام می گیرد، می گوید :

 

-  از وقتی راحله خانوم،خواهر من و همسر قانونی و شرعی تو به دست عوامل گروهک غیر قانونی عقرب سیاه به شهادت رسید تو دیگه اون "آقای خوب" سابق نیستی.خیلی پریشون شدی ..توکل ات کجا رفته مرد؟

 

- تو خودت می دونی که راحله هدف اون نامردا نبود...هدف من بودم ...من روسیاه ...ای کاش اون شب نبرده بودمش ...اوهو اوهو اوهو اوهووووووو

 

سرهنگ نیک منش(دایی)دستهایش را می گذارد روی شانه ی آقای خوب و می گوید :"گریه نکن ...گریه نکن"

 

- باشه،گریه نمی کنم

 

-بالاخره  فکراتو کردی ؟حاضری وارد این بازی عجیب و باور نکردنی و خطرناک بشی؟

 

 - تو خودت می دونی که بعد از رحلت راحله، بعد از سفر آن عزیز همیشه در سفر ،بعد از گم شدن آن پری سفید پوش خسته از بدی در مه نامردمی های مردمان،بد از غروب ان خرشید در افق خون چکان تقدیر، من دیگه در این دنیا چیزی برای از دست دادن ندارم.مرگ هم برام مثل سفر به یه جای بهتره .اما یکسری تردیدهایی دارم.نمی تونم با خودم کنار بیام.ادم تا خودشو نشناسه چطور می تونه دیگری باشه؟هان ؟هوم ؟

 

- ...برو دل خودتو با خودت  صاف کن...سعی کن خودت باشی.خودتو بشناسی .مگر علی علیه السلام نگفته من عرف نفسه فقد عرف ربه ؟یا مگر شعار سقراط این نبود که "خودت را بشناس"...نگاه کن که در طول تاریخ همه بزرگان و مقدسین بر این شناخت خود چه تاکیدی داشته اند...چه زجرها کشیده اند ...علی چرا در محراب شهید شد؟ ...مسیح چرا رفت روی صلیب ؟...سقراط را چرا شوکران خوراندند؟ ...حق با توئه،این قصه یه قصه ی کارآگاهی معمولی نیست.یا یک بازی که برای سرگرمی ساخته شده باشه...این سفر توئه از خودت به خودت...من النفس الی النفس ...هر وقت تصمیمتو گرفتی به من بگو....

 

- باشه(آقای خوب بعد از گفتن این باشه پا می کوبد و خارج می شود،تصویر درشت صورت سرهنگ را می بینم که خیلی عمیق و طوری که انگار نه تا آخر این قصه که تا آخر همه ی قصه ها را خوانده لبخند می زند.بعد اخم می کند.بعد دوباره لبخند میزند .بعد متفکر می شود.بعد اه می کشد .بعد ....)

 

از اینجا به بعد تا حدود پنج قسمت به تردید های آقای خوب پرداخته می شود.حدود ده بار راحله خانم بر آقای خوب ظاهر می شود و همراه با چادر نماز گلدار و مقنعه ی سفید او را راهنمایی می کند.چند بار دوربین از بالا سجاده ی پهن آقای خوب و سجده های طولانی اش را نشان می دهد. نیم لیتر قطره ی اشک ساز مصرف می شود و به اندازه ی لازم فلاش بک به روزهای خوب و خوش فاطمه خانم و آقای خوب و بچه ی کوچک شان داریم.

 

قسمت ششم : مطب دکتر ایمان منش

 

دکتر ایمان منش پشت میزش نمشسته که یک پرچم ایران رویش قرار  دارد.سرهنگ نیک منش روی صندلی کنار میز نشسته و شش دانگ حواسش به دکتر است. آقای خوب کنار پنجره اییستاده و خیره شده به دورها ...صدای اذان در پس زمینه ی صوتی به گوش می رسد .دکتر شروع به صحبت می کند:

 

"امروز جمهوری اسلامی در زمینه ی پزشکی پیشرفت های بسیاره کرده.بطوری که از اقصی نقاط جهان برای درمان به ایران می آیند. بعنوان مثال دانشمندان جوان ایرانی توانسته اند یکشبه ره صد ساله را طی کنند و داروی کنترل بیماری ایدز را به جهانیان معرفی کنند."

 

سرهنگ نیک منش با حرکت سر حرف های دکتر را تائید می کند :

 

"اصلا چرا راه دور برویم.همین مسئله ی انرژی هسته ای ...شما می دانید که ما جزو معدود کشورهایی هستیم که به این تکنولوژی دسترسی دارند؟"

 

سرهنگ تائید می کند.

 

"هرچند که دنیا مخالف پیشرفت ما است.اما ما با تکیه بر غیرت جوانانمان قله های پیشرفت و ترقی را یکی یکی طی می کنیم."

 

سرهنگ همچنان با سر حرفهای دکتر را تائید می کند.بعد یک نگاه ملیحی به آقای خوب می اندازد و می گوید: "کی می تونیم شروع کنیم دکتر؟"دکتر ساعتش را نگاه می کند و جواب می دهد:"همین الان" و دستکشهایش را از میز کارش در می آورد و ماسک می زند دوربین حرکت می کند و ما در گوشه ی اتاق  دو تخت جراحی می بینیم که روی یکی اش کسی بیهوش دراز کشیده.آقای خوب کفشها و جورابهایش را در می آورد و می نشیند. در این لحظه دوباره زن مرحومش بر او ظاهر می شود

 

    زن مرحوم :" همیشه بت افتخار می کنم آقای خوب"

    آقای خوب :"منم همینطور راحله"

 

بعد رو به دکتر می کند و می گوید :

 

"فقط یک چیزی ،دلم نمی خواهد اثر آن ترکشی که در جنگ تحمیلی به گیجگاهم خورده از بین برود."

 

دکتر با لبخند و حرکت سر به او اطمینان می دهد.گفتنی است که  از اول این سکانس بیرون حسابی رعد و برق است و پنجره ها به هم می خورد.حتی یک بار یک پنجره باز می شود که دکتر می رود و می بندش.در حین بیهوشی ما به گذشته باز می گردیم که ده پانزده قسمت طول می کشد .در این فلاش بک ده پانزده قسمتی با فسادهای سردسته ی گروهک غیرقانونی عقرب سیاه اشنا می شویم.او مرتکب خلافهای متعددی می شود که  تا حد مقدور نشان  داده می شوند.فریب دختران و جدا کردن آنها از آغوش گرم خانواده،برگزاری پارتی های شبانه که در آن یکری سیبیل کلفت وسط سالن هیپ هاپ می رقصند و چراغها چشمک میزند.توزیع قرصهای روان گردان جلوی مدرسه ها،نصب آنتن ماهواره برای طاغوتی های فاسد و سرو مشروبات الکی در جلسات گولد کویست و دست اخر برپایی چت روم هایی برای فراری دادن مغزها و اغفال دختران و پسران جوان.در در اخر ما می بینیم که چطور با رشادت آقای خوب و پشتیبانی موثر سرهنگ نیک منش همه ی اعضای باند دستگیر می شوند و نهایتا هم سرهنگ و آقای خوب می روند داخل یک استخر سرپوشیده و آقای بد و  شاهین شاهباز را که کنار استخر روبدوشامبر پوشیده اند و آب پرتقال می خورند دستگیر می کنند.اما آقای بد مقاومت می کند و یک تیر می خورد و می افتد توی استخر.تصویر غوطه ور شدن او در استخر به تصویرش هنگامی که روی تخت دکتر ایمان منش کنار آقای خوب دراز کشیده باز می شود.

 

***

 

آقا من دیگه حوصله ندارم بقیه شو بنویسم.فقط شما تصور کنید که آقای خوب چقدر تلاش می کند دختر آقای بد را به راه راست هدایت کرده و او را به مزایای عفت و پاکدامنی و چادر که حجاب برتر است دعوت کند.همچنین در جوار همسر آقای بد چقدر از خودش چشم و دل پاکی نشان می دهد و دست آخر با گفتن مسئله به او،او را به شدت متحول می سازد .به طوری که همه چیز برای صحنه ی پایانی آماده شود. از آن طرف اقای بد خیلی سعی می کند پسر آقای خوب را از راه بدر کند.به او سی دی های غیر مجاز می دهد و حتی یک بار قرصهای روان گردان تعارفش می کند.او هم علی رغم اینکه ابتدا  جذب او می شود اما بر اثر نان حلالی که در خانه ی پدرش خورده به اصلش باز می گردد و گمراه نمی شود.همچنین ما یک صحنه ی خیلی حیاتی داریم که اقای خوب خسته از وضعیت دشواری که در ان گیر کرده می رود لب رودخانه(اگر راین دم دست نبود پل هوایی هم قبول است) و با خدا درد و دل می کند و سر خدا فریاد می کشد.لازم است حتما سر خدا فریاد بکشد تا اوج صمیمیت او با خدا معلوم شود.در پایان این صحنه بارش باران از اهم امور است .

 

سکانس آخر از قسمت آخر :قبرستان

آقای خوب و همسر اقای بد که حالا دیگر حسابی چادری شده با هم ازدواج کرده اند.دختر اقای بد  هم با پسر سرهنگ ایمان منش که مهندس کامپیوتر است ازدواج کرده.پسر اقای خوب تصمیم گرفته دانشمد هسته ای بشود و راه پدر را در جبهه ی علم دانش ادامه دهد.همه با هم می روند سر قبر آقای بد.

آقای خوب :"مرد گناهکاری بود.خیلی بدی کرد.اما خدا ارحم الراحمین است."

همسر سابق آقای بد که همسر فعلی آقای  خوب است گریه می کند.روح راحله خانم دوباره ظاهر می شود و لبخند میزند.دوربین اوج می گیرد و از بالا این جمع صمیمی و با صفا را نشان می دهد.واجب عینی است که موسیقی تیتراژ پایانی را محمد اصفهانی با شعری از علی معلم بخواند.