کشف مغالطه

 مرگ فیلسوف همه را غافلگیر کرد ...

مرگ فیلسوف همه را غافلگیر کرد. ظهر در جلسه همه سالم و سلامت دیده بودندش که اول با حوصله سیگارش را گذاشت روی استکان چایش . بعد روشنش کرد و سه چهار پک مانده که سیگار تمام شود اولین جرعه را هورت کشید. چای هنوز توی دهانش و سیگار کوچولو شده توی دستش بود که مرد.

در مراسم ختمش حجت الاسلام سلامت سخنرانی کرد. حجت الاسلام فوق الذکردر دانشگاه فیلسوف فقید منطق قدیم درس می داد و لباسهایش همیشه گچی بود . بعد هم که وایت برد در دانشگاهها مد شد لب آستینش همیشه چند لکه قرمز و آبی داشت که شاگردهایش می گفتند به عمد روی آستینش گذاشته تا نشان بدهد ماژیک هم ضررهای خودش را دارد.

حاج آقا سلامت یکی دو ساعت بعد از سخنرانی اش در مجلس یاد بود با رادیو مصاحبه زنده داشت. قرار بود درباره ی ضرورت منطق خواندن جوانان صحبت کند اما همین که بسم الله الرحمن الرحیمش را گفت  شنوندگان شنیدند که دارد از سجایای اخلاقی و غیر اخلاقی فیلسوف می گوید.از میان این سجایا یکی هم این بود که مرحوم بلد بود به بهترین نحوی خشک ترین سیگارها را نرم کند و انچنان ارام و عاشقانه روی استکان چای سیگار را ماساژ می داد که بلانسبت (تاکید روی بلانسبت از خود حجت الاسلام است) اگر زنی بود ارضا می شد.

زن حجه الاسلام که به حاج خانوم نهاوندیان معروف بود پای رادیو از حال رفت و اگر نبود زری جان که در اسرع وقت آب قندی برساند شاید به فیلسوف پیوسته بود .

همینکه مصاحبه  پخش شد از اقصی نقاط ایران به رادیو و موبایل رییس صدا و سیما و مدیر رادیو و تهیه کننده ی برنامه ی " انتظار و عقل " یکریز تلفن کردند و سرزنش و ناسزا و تهدید که چطور با وجود چند ثانیه دیلی نتوانسته اند سخنان این روحانی نما را سانسور کنند ؟سر و صدا حتی از ماجرای فاطمه ی زهرا و اوشین هم بالاتررفت . صحبت از تغییر وزیر فرهنگ و ارشاد و رییس صدا و سیما بود . وزیر ارشاد فردای انروز در یک کنفرانس مطبوعاتی با فشاندن چند قطره اشک سوگند یاد کرد که رادیو هیچ ارتباطی به وزارت ارشاد ندارد  با اینحال حاضر است بخاطر تسکین الام امت غیور از کلیه ی سمت هایش استعفا دهد چرا که تیر زهری این سخنان بر پیکر خودش هم نشسته است.

رییس صدا و سیما هم مصلحت را در این دید که تا افتادن آبها از آسیاب برود حج عمره و صد البته قبل از ان تهیه کننده و کلیه عوامل برنامه انتظار و عقل را از کار برکنار کرد.

این هیاهوها اما بر حجه الاسلام سلامت هبچ اثر نکرده بود . به همسرش گفت  چنین تشبیهی هیچ چیز شرم آوری با خودش ندارد بلکه شرم آور این است که مادری پنج تا بچه به دنیا آورده باشد و فقط یک بار ارضا شده باشد . حاج خانم دوباره از حال رفت و آب قندهای زری جان هم به حالش نیاورد . در واقع تا صبح روز بعد که در بیمارستان  سراغ دفترچه ی خاطراتش را گرفت به حال نیامد .

حجه الاسلام لبخند زنان دور و بر تخت راه می رفت و سیم سرم را نوازش می کرد و می گفت در صفحه ی اول دفترچه ی خاطرات حاج خانم  هیچ جمله ای مبنی بر محرمانه بودن نوشته هایش نبوده و  او از کجا باید می دانسته که نباید انها را بخواند .

خانم  که تحت تاثیر مرفین خوابش برد شوهرش دفترچه ی خاطرات را گذاشت توی کیف چرمیش و راه افتاد سمت خانه . فکر کرد برود و حسابی فکر کند کدام یکی از آن پنج تا محصول لذتی دو طرفه اند . محسن جان که نمی تواند باشد . او را شب اول درست کرده بود و اگرچه بیست سالی از آن موقع می گذشت خوب یادش می آمد که هنوز متکای زیر سر خانم را درست نکرده بود که کارش تمام شد .امیرعلی جان چطور ؟بعید می دانست. دو سالی بعد از محسن جان بود و خانم یک روز غروب شرمگین از آقایش پرسیده بود که اگر مشکلی هست می توانند ناشناس بروند پیش دکتری چیزی ! آقا همان شب با غمی که از تهمت خانم در دل داشت بی مقدمه شروع کرده بود و داشت متکا را زیر سر خانم درست می کرد که فکرش رفته بود پیش هگل و اینکه چرا همیچین مزخرفاتی را به اسم مقدس منطق مزین کرده . مگر نه اینکه منطق مثل اسکلت تن که یک لحظه  که زیر اشعه ی ایکس پدیدار می شود خدا را نشان می دهد؟ به همان استحکام و به همان آشکاری؟ این حدس ها و گمانها که هگل زده بود چطور می تواند منطق نام بگیرد؟ گشت دنبال خودکاری که چیزی در این باره بنویسد . چشمش افتاد به خانم که آن زیر هاج واج و نگران نگاهش می کرد . فکر کرد قبل از اینکه تصور خانم درباره ی ناتوانی جنسی اش قدرت بیشتری بگیرد کار را تمام کند و پا پنج شش حرکت هم تمام کرد. نه. امیر علی جان نمی توانست باشد. شکش رفت به محمد آقا . دید که با بقیه شان چقدر فرق دارد . چه دوستش دارد این بچه را. چند باری که رفته بود مدرسه برای راست و ریس کردن خرابکاری های بچه فهمیده بود چه جواهری است . اولین بارش وقتی بود که در درس تعلیمات دینی به بچه صفر داده بودند . اما چیزی که باعث شده بود پدر بچه را بخواهند این بود که بجای پاسخ همه ی سئوالها نوشته بود "اگر خدا نباشد تعلمیات دینی مجاز نیست " آقای پورحسینی گفته بود  از شما با برخوردار بودن از نعمت پدری روحانی چنین رفتارهایی توقع نداریم . شب که محمد آقا آمده بود خانه با هم رفته بودند روی پشت بام که پوشالهای کولر را عوض کنند . حجت الاسلام پوشالها را گرفته بود جلوی صورتش یا صورتش را برده بود پشت پوشالها که بگوید " حق با شما است محمد آقا ....حرفتان کاملا درست است . اما مسئله اینجاست که خدا هست " محمد آقا هیچ نمی گفت . صورت او هم پشت پوشالها بود "خدا همین منطقی است که شما بیانش کرده اید . همین حکم منطقی نه نشانه که خود خداست . هرکس برایش اسمی گذاشته . اما یونیانیها که استادان نام گذاری بودند اسم درستش را بکار می برند. لوگوس . یا همان لوجیک خودمان ." از محمد آقا پرسیده بود می داند لوجیک چیست . محمد آقا نمی دانست .یا نمی خواست بگوید . "لوجیک همان منطق است . همان که شما روی ورقه ی امتحانتان نوشته بودید. خدا گواه است که حق تان بیست بود " و محمد اقا باز هم چیزی نگفته بود.

   شبی که او را درست کردند میهمان داشتند و حجت اسلام دراز کشیده بود و با خودش فکر می کرد چرا میهمانهایشان موقع خواب انقدر سر و صدا می کنند.یک لحظه صدای زیر زن میهمان را تشخیص داد . پیشانی اش پرازعرق شد . چرخ زد روی خانم و سرش را فرو کرد توی موهایش . انگار ارسطو و کل ارغنون را  با یک ضربه از سرش خالی کرده باشند . نباید می شنیدش . چرا خانم خودش هیچوقت صدایش در نمی آمد ؟آن شب انقدر طولش داد تا صدای خانم را بشنود . و پنج دقیقه بعد صدای دور و نازک زن میهمان توی صدای خشدار و نا آشنای خانم گم شد .ارغنون با این صدای بم و ناخوشایندش برگشت .و حجت الاسلام خیس عرق از برگشتن ایمانی که یک لحظه ترس از دست دادنش را حس کرده بود تا صبح خوابید .

زری جان و شوکت خانم بچه هایی بودند که عوام اسمشان را می گذارند زنگوله های پای تابوت ! کاش زنگوله بودند واقعا و اینهمه هول و هراس به دلش نمی انداختند . هرچه بزرگتر می شدند این هول و هراس بیشتر می شد . انگار که دو موجود ناشناخته . دو موجودی که هیچ خصوصیت شان را نمی شناسد توی خانه اش رشد می کنند. دو جانور با تیره ی نامشخص و قدرت های نامعلوم که هر لحظه ممکن است پوسته بدرانند و تن سیاه و لزجشان را اشکار کنند .بارها  کلام ملاهادی درباره ی زنان فکر کرده بود و نوشتن  ان را شایسته ی مردی که شرح منظومه و بخصوص یخش "شرح لئالی منتظمه " را نوشته نمی دانست "کساهن صوره الانسان لئلا یشمئز عن صحبتن و یرغب فی نکاحن "* گاهی حاجی بی بی  را به یاد می آورد و ترس مقدسش را از خندیدین تا مبادا خودش را خیس کند .این وقت ها عقیده ی شیخ را مزخرف محض می یافت . ولی هرچه زری جان و شوکت خانم بزرگ می شدند با شیخ همدل تر می شد.داشت به شب درست کردن این دو تا فکر می کرد . یادش نمی امد . باید دفترچه ی خاطرات را دقیق و کامل می خواند .   

.این بود که در تمام طول مسیر خانه تا بازداشتگاه ماموران دادگاه ویژه ی روحانیت حاج اقا راغرق در مطالعه  دیدند  و از اینکه چنین مرد عالمی را دستگیر کرده اند در اعماق وجودشان ( جایی که جت الاسلام ساحت مطلقا منطقی عقل بشری می نامید ) شرمنده شدند. حجه الاسلام قبل از پیاده شدن از ماشین محکم کوبید توی پیشانی خودش .**

 

***

وقتی فیلسوف به ان نحو مفتضحانه جلوی چشم حجت الاسلام و چند نفر دیگر از مدعوین جان داد  حجت الاسلام به منزلش تلفن کرد . کسی نبود .از همان لحظه می دانست که سخنران اصلی مراسم یادبود خود او خواهد بود . چند شب پیش بیخوابی زد به سرش و نشست برای خودش مرثیه نوشت. بد نشد . فکر کرد در مراسم دوست عزیزش که سالها با هم درباره ی فیلسوف نبودن هایدگر جدل کرده بودند ان متن را بخواند . لیاقتش را داشت .به پاس سالها رفاقت و همسخنی مرثیه ی مرگ خودش را که می توانست موخره ی آخرین کتابش هم باشد به دوست چند لحظه پیش درگذشته اش اهدا کرد . رفت خانه و تمام اتاق خواب را به قصد یافتن ان تکه کاغذی که از وسط یک دفتر کنده بود گشت . همه ی کشوها را بیرون کشید . حتی به کشوهای مخصوص لباس زیر حاج خانم هم رحم نکردو خیلی عصبانی شد وقتی دید خانمش دفتری را لای لباسهای زیرش چپانده ." نوشته حرمت دارد.حتی اگر صورت خرید پشگل باشد ." دفتر را سرو ته کرد. گلهای خشکیده ی لای دفتر ریخت روی تخت .خنده اش گرفت ." در پنجاه سالگی گل خشک لای دفترش می گذارد ." صفحه ی اولش را نگاه کرد . هیچ نوشته ای دال بر محرمانه بودن دفتر چه ندید . چند صفحه  خواند . عرق پیشانی اش را با تنکه خانم خشک کرد .کشوها را گذاشت سر جایش و رفت که قدم بزند .         

 

پانوشت

*{زنان جانورانی هستند که خداوند}  صورت انسانی بر آنها پوشانده که مردان از همصحبتی با آنان منزجر نشده و به نکاح تمایل پیدا کنند .

**این بر پیشانی کوبیدن ناشی از کشف مغالطه ای بود که حجه الاسلام فهمید بیشتر از بیست و چهار ساعت بر آن باقی مانده. خانم نوشته بود " در طول بیست سال زندگی با سلامت پنج بار بچه دار شده ام و فقط یک بار ارضایم کرده است . خدا ببخشدش .مرد خیلی ساده ای است " و حجه الاسلام نتیجه گرفته بود که در یکی از آن پنج بار ارگاسم اتفاق افتاده .